Een lange weg naar Cheyenne

6 augustus 2017 - Cheyenne, Wyoming, Verenigde Staten

Voor vandaag staat een lange weg gepland. Wij rijden South Dakota uit en gaan via Nebraska naar Wyoming. Eindeloze grasvlakten, een hele lange weg waar wij bijna alleen rijden. Een rode auto achtervolgt ons..! Soms wat koeien in de wei, zij zijn pikzwart hier (black Angus? of is dit een manier van hoe een koe leeft? Zoals een scharrelkip? Geen idee). Het geeft wel wat afleiding. De stemming in de auto is goed. Robbert klooit wat met de meiden. Er zijn foto's gemaakt van elkaar in slaappositie...dat is not done...maar Robbert geeft zich niet zomaar gewonnen haha! Dreigementen, speelse opmerkingen maar met een duidelijke ondertoon: niet op social media! Milou heeft nu een foto van hem, dus ze staan nu quitte. Merel moet nodig plassen, maar waar?  In de wei, bij de koeien? We rijden ook nog over zo'n betonplaten weg, helpt niet echt bij het ophouden haha! En jawel hoor een tankstation! Nu heeft Robbert ook nog voet gezet op Nebraska's bodem, dit betekent weer een nummerplaat verzamelen.

We komen af en toe door een plaatsje, vol verwachting na een saai landschap, komen we dan ook in Oelrichs aan......en rijden er net zo weer uit! Haha het is echt niets. Maar ja, die naam ook?! De stadjes, dorpjes zijn sowieso niet echt gezellig. Langgerekt, grote Walmart, hotels, tankstations, brede straten, het heeft weinig sfeer. Maar goed dat we met een gezellige groep hier zijn:-)

Het lijkt erop dat we ook wat verzadigd raken, we hebben al zoveel moois gezien! Wij hebben Estes (Rocky Mountains) en Denver nog in het verschiet. Op vrijdag vliegen we  alweer terug, dus nog maar 4 volle dagen!

Milou zegt zojuist, dit is de saaiste weg "ever"! Merel zegt: maar ik heb een konijn gezien....! (dit is waarschijnlijk het hoogtepunt van de dag!)

Maar dan! we hebben een korte stop bedacht bij Scotts Bluff. Het is een herkenningspunt voor de grote trek naar het Westen. De Oregontrail liep hier langs. Een leuke weg door twee tunneltjes leidde ons naar boven alwaar we een prachtig uitzicht hadden over de omgeving. Het ratelde wel hier en daar maar geen "snake" gezien. We hebben al heel wat getrotseerd, de zwarte beer, de Grizzly, bisons, elken en andere aanverwanten, de bighorn sheep  en allerlei "laag" bij de grond spul. De "snake" zou het rijtje mooi aanvullen!

Nog iets heel anders, de ster van Bethlehem reist nog steeds met ons mee! De staart wordt langer en langer. Elke keer als ik het portier dichtsla denk ik, sh...t dat had zachter gekund. Als ik me dan omdraai naar Emiel, zie ik aan z'n blik dat hij dat ook dacht grinnik! 

En nog wat andere belangrijk info om te delen zijn de restaurants. We hebben een nieuwe keten ontdekt namelijk Ruby Tuesday. Voor elk wat wils, schoon, gezellig en snel! Pas weer in Denver zit er een. We kijken er al naar uit!

Groetjes,

Anne

Foto’s

1 Reactie

  1. Theo Derks:
    9 augustus 2017
    Hoi allemaal,
    We vinden de verhalen nog steeds heel erg leuk en genieten ervan.
    Waar jullie nu reizen, ben ik geweest in Ottumwa, Iowa, Omaha Nebraska enz. Hartstikke leuk bij de familie Derks op de bruiloft van Michelle Derks. 2011 of zo.
    Annemarie begint nu met het hoofd te schudden, maar daar is in 1850 Gerrit Derks en Nelleke Kosman komende van de Heikant in Groesbeek gaan boeren. Zij kregen 10 kleinzonen uiteraard met die achternaam!! Twee maanden geleden is Rosemary Derks uit Colarado nog bij ons geweest.
    Veel plezier nog, we blijven het volgen.
    Ome Theo en Tante Truus.