Crossing the border

Gisteravond gezellig bij elkaar gezeten. We hebben de dag geëvalueerd en besproken wat we vandaag kunnen verwachten. De stemming zat er goed in en er kwamen allerlei scenario's  naar voren wat ons te wachten staat bij de grens. Van voorover buigen en even hoesten tot het compleet uitpakken van de auto. Ook verboden waren (fruit en zuivel) kwamen voorbij. Aangezien er een aantal van ons geen Canada stempel heeft lijkt het beter geen enkel risico te nemen en ons te ontdoen van alle verboden waren.

Dus vanochtend bij het ontbijt eigen kaas meegenomen en de meloen helaas achter gelaten op de hotelkamer. In onze auto was het erg rustig, toch een beetje spanning? Onze auto was als eerste aan de beurt. Het was niet druk. Een zeer vriendelijke vrolijke Amerikaan controleerde ons. Hij had het al gezien, (wij giechelden een beetje) One Happy Familie en wij konden door. Het werd in één keer een stuk rumoeriger in de auto! De rode auto achter ons (Helma) werd aan de kant gezet. Aiai wat zou er aan de hand zijn. Zij moesten naar binnen en wij zeiden al, er zal er wel één voorover moeten buigen haha! Misschien dat Fred The Oval Office gebeld heeft en zijn goede bedoelingen uitgelegd heeft want na een half uurtje kwamen  ze weer naar buiten. Jeroen is via Canada gevlogen en hij moest daarom de Amerika check nog doen. De computers hadden een storing dus daarom duurde het wat langer. Nu weer op weg naar Kalispell; we rijden door de staat Montana. Het is de minst bevolkte staat van Amerika.

Een kort blog dit keer. Weinig meegemaakt, wat gelezen en de was gedaan!

Groetjes,

Anne