Op naar Buffalo Bill

We zeiden nog, hier (Yellowstone) hadden we nog wel een paar dagen extra kunnen blijven, zoveel moois, verstilde plekjes, prachtige meertjes waar niemand is....een schitterende omgeving met zoveel ongerepte natuur! maar nu op weg naar Cody, cowboyland. Je ziet het meteen al onderweg. Paardenranches, huifkar, een winkel met een grote indiaan ervoor, houten uithangborden, maar ook het landschap verandert. Het is een canyonachtig landschap. We hebben deze vakantie al veel staten doorkruist. We zijn begonnen in Washington, dan naar British Columbia, Alberta, Montana en nu in Wyoming. Robbert spaart nummerborden van auto's uit deze staten. Hij heeft tot nu alleen Washington kunnen scoren. Onderweg stoppen we bij de Buffalo Bill Dam. Een indrukwekkende dam die in 1910 gebouwd werd. Toen was dit de hoogste dam ter wereld. Het valt wel op dat we overal de "hoogste", "grootste", "langste" in ieder geval het "beste" van alles zien! Ook nu zitten weer in een cabin, maar nu in het stadje Cody. We hebben 's middags nog een paar uurtjes. Emiel en ik kiezen voor het Buffalo Bill museum, vele zalen met opgezette dieren, met verhalen van de gunfighters uit die tijd, met een postkoets,  tipi's, indianenkleding, een zaal vol met wapens en gebruiksvoorwerpen. Maar natuurlijk ook over Buffalo Bill hoe hij rondtrok door Amerika maar ook door Europa met z'n circus! Hij bracht het Wilde Westen naar Europa! Indianen, Postkoetsen, bizons en rodeovoorstellingen werden getoond! 

Robbert, Tessa en Jeroen kozen voor het schieten. Zo stoer! Ze kregen oordoppen op, veiligheidsbrillen en een duidelijke instructie! Robbert en Jeroen schoten met een colt 1911 Tessa koos voor een lichtere Glock 19. Het was reuze spannend! De knal, de terugslag maar ook de zwaarte van het wapen, het speelde allemaal mee om hier een onvergetelijke ervaring van te maken! Op het filmpje zag je Tessa trillen van de spanning. Het enthousiasme, toen ze terugkwamen kan ik niet beschrijven! Ze lieten vol trots het schietresultaat zien. Op een grote poster zag je de "roos" met daarom heen cirkels. Alledrie hebben ze de "roos" geraakt. Supergaaf!

En dan 's avonds op naar de Rodeo! Yeahhhhh, opzwepende muziek, vlaggen een spreker die het publiek bespeelt, het was er allemaal. Eerst een soort van dank aan God en vragen om beschermengeltjes voor alle rijders (het leek op een kleine kerkdienst) en dan het volkslied. Iedereen stond, het leek wel of we allemaal een "gouden" plak hadden verdiend haha, wat een ceremonie. En dat het spektakel, group roping, bull ride, the clowns het was er allemaal. Zoals: we ride the bike, they ride the horse haha!

Als ik hier gewoond had was ik vast ook zo'n cowgirl geworden. Met geruit bloesje, wapperende haren, franjes langs mijn broek in galop door de arena! Heel anders dan wat ik nu doe...!

Ook hele kleine kinderen reden op een stier, ze kwamen vaak strompelend terug. Of dat deel van de show was, of echt, weten we niet. Op enig moment mochten alle kinderen in de arena, ze lieten twee stierkalfjes los met een rood lint aan hun staart. Degene die het lint eraf haalde was de winnaar. Ongelooflijk, de stierkalfjes liepen gewoon kinderen omver. Één ding is duidelijk, ze worden hier harder opgevoed dan bij ons! 

De foto's komen later,

Groetjes,

Anne